Może wstyd się przyznać, lecz przed planowaniem wyjazdu na Wyspy Zielonego Przylądka, moja wiedza o tym kraju sprowadzała się do umiejętności wskazania go na mapie. Mniej więcej. W Polsce archipelag ten nie jest często obieranym celem podróży, a informacje o nim bywają sprzeczne. I choć kraj skrywa przede mną wciąż wiele tajemnic, po odbytej podróży jestem nieco mądrzejsza. I nieco tych mądrości znajdziecie poniżej. Część z nich możecie potraktować jako informacje praktyczne, pomocne w planowaniu wyjazdu na Cabo Verde. Część z nich to zupełnie niepraktyczne spostrzeżenia, oddające koloryt tego zaskakującego miejsca. Czego więc możecie się spodziewać podróżując po wyspach?
Wyspy Zielonego Przylądka – kraina krajobrazowych kontrastów
Wyspy archipelagu są niezwykle zróżnicowane pod względem krajobrazowym. Od surowych pustkowi i plaż płaskiej wyspy Sal, po strome zbocza Santo Antao. To właśnie na Santo Antao zobaczycie, że przylądek jest faktycznie zielony. Na innych wyspach możecie poczuć się oszukani ;)
Zobacz zielone oblicze Cabo Verde i najpiękniejsze miejsca na wyspach »
Dystansu mieszkańców
Zwłaszcza osoby podróżujące po Azji Południowo-Wschodniej, odczują sporą różnicą w traktowaniu ich przez miejscową ludność. Nie należy spodziewać się przejawów większego zainteresowania, a tym bardziej nadskakiwania lokalnej społeczności. Mieszkańcy są sympatyczni, ale rzadko inicjują interakcje. Jeśli pierwsi nawiążemy kontakt, możemy liczyć na miłą rozmowę, a gdy trzeba, pomoc. Jednak oczekiwanie na pierwszy krok Kabowerdyjczyków, może spotkać się z rozczarowaniem. Nagabywać mogą Was tylko taksówkarze na lotnisku i sprzedawcy pamiątek (tych jednak spotkaliśmy jedynie w turystycznej Santa Marii).
Gdy staliśmy z rozłożonymi mapami na środku nieznanego miasteczka, nie bardzo wiedząc co dalej, zarówno przechodnie jak i taksówkarze mijali nas jakby nigdy nic. Kiedy weszliśmy do przybytku z pokojami na wynajem, gospodarz był na tyle zajęty oglądaniem serialu, że zastanawialiśmy się czy wypada mu przerywać :) Gdy po jakichś 10 minutach nieśmiało zapytaliśmy o pokoje, gospodarz skupił na nas całą uwagę i zaczął zachwalać lokum. Podobnych sytuacji mogłabym wymienić wiele. Na Wyspach Zielonego Przylądka nie będziecie zatem turystyczną atrakcją, a jeśli lubicie wzbudzać zainteresowanie lub cieszyć się szczególnymi względami, możecie poczuć się rozczarowani.
Obeznania w świecie
Ile razy za granicą byliście uczestnikami dialogu:
“Where are you from?
From Poland.
Aa, Holland! Nice :)”
Zdarzało się, prawda? Jednak nie na Cabo Verde. Tu słyszeliśmy raczej ”Oh, Poland. Gdańsk!” Dlaczego akurat Gdańsk, a nie jak w 90% przypadków papież? Otóż wielu mieszkańców Cape Verde w Gdańsku było. Tu niemal każdy ma w rodzinie marynarza, któremu zdarzało się zawijać do naszego portu.
Wysokich cen i zmiennego asortymentu
Gdy krótko po przyjeździe na wyspę Sal odwiedziliśmy pierwszy raz tutejszy sklep, przeżyliśmy lekki szok. Na półkach przeważały suchary i fasola w puszkach. W kolejnym sklepie sytuacja polepszyła się o parówki (także w puszkach ;) Na kolejnej odwiedzonej wyspie sklepy były bardzo dobrze zaopatrzone. Również gdy wróciliśmy na Sal okazało się, że pustki na półkach nie są sytuacją stałą.
Zaopatrzenie uzależnione jest tu bowiem od kursowania promów, z których regularnością bywa różnie. Gdy na wyspę statek dawno nie zawitał, półki pustoszeją, natomiast tuż po nowej dostawie znów jest w czym wybierać. To, o co jednak ciężko niezależnie od dostaw, to produkty krajowe. Na Wyspach Zielonego Przylądka produkuje się niewiele i zdecydowana większość dostępnych dóbr pochodzi z importu. Może to po części tłumaczyć fakt, iż ceny są tu wysokie (zbliżone do zachodnioeuropejskich).
Zobacz jak wygląda życie na Cabo Verde »
Nieregularnego transportu
Sposoby przemieszczania się między wyspami są dwa. Samolot – wyjście droższe i niezwykle proste (komunikacja lotnicza działa sprawnie i z wyspy na wyspę dostaniemy się bardzo szybko). Prom – rozwiązanie sporo tańsze, jednak nieprzewidywalne. Regularne połączenia kursują między Sao Vincente i Santo Antao, a także ze stolicy, Prai. Na innych relacjach promy pływają jak wypadnie.
Aby zasięgnąć informacji, najlepiej wybrać się do najbliższego portu i zapytać kiedy spodziewany jest najbliższy prom i w jakim kierunku. Czasem na wybrany statek trzeba czekać nawet dwa tygodnie, a i tak nie ma gwarancji, że przypłynie. Trzeba mieć też szczęście, żeby płynął bezpośrednio w miejsce docelowe.
Choroby morskiej
Mimo, że Kabowerdyjczycy często pływają i są mocno związani z morzem, bardzo wielu z nich cierpi na chorobę morską. Z niemałym zdziwieniem obserwowaliśmy zbolałe twarze wodnych współpasażerów. Obsługa promów skrupulatnie rozdaje czarne torebki, pilnując, czy aby na pewno każdy został odpowiednio zaopatrzony.
Dziwacznych konstrukcji
Na Cabo Verde znaleźć możemy sporo dziwnych pomników i konstrukcji. Kraj ten nie jest oczywiście w takich zapędach osamotniony.
Problemów z rozbiciem namiotu
Wciąż mało turystyczne i rzadko zaludnione Wyspy Zielonego Przylądka wydają się miejscem idealnym na podróż z namiotem. Rzeczywistość szybko jednak weryfikuje wyobrażenia. Na Wyspie Sal przestrzeni nie brakuje, jednak niemal cały płaski teren widoczny jest z głównej drogi i ciężko rozbić się w miejscu choćby odrobinę ustronnym. Nie ma też mowy o jakimkolwiek cieniu, co w tamtejszym klimacie może doskwierać. Nie mówiąc o zbitym, twardym, nierzadko kamienistym podłożu, które również sprawy nie ułatwia.
Z kolei w górzystych terenach Santo Antao każdy płaski fragment ziemi jest na wagę złota i zostaje zaadaptowany na potrzeby mieszkańców. Pozostaje rozbicie pod dużym skosem lub na drodze. Nie oznacza to, że namiotu nie da się tam rozbić w ogóle, warto jednak zdawać sobie sprawę, ze nie jest to tak proste, jak mogłoby się wydawać.
Butelek po fancie
W dość licznych sklepach Zielonego Przylądka zobaczycie całe półki zastawione butelkami fanty. Mieszkańcy nie są jednak wielkimi fanami tego napoju i wcale nie występuje on tu w skali niespotykanej nigdzie indziej. Wspomniane butelki wypełnia za to napój, będący niekwestionowanym faworytem tubylców – grogue, który w takiej formie sprzedawany jest nie tylko na straganach, ale i w sklepach.
Catchupy
Tak jak grogue można nazwać królem tutejszych napojów, tak niekwestionowaną królową kuchni jest catchupa. To takie danie – śmietniczek, bardzo pożywne i odżywcze, oparte głównie na specyficznie przygotowanej kukurydzy. Więcej o catchupie możecie przeczytać tu.
Wszechobecnego Facebooka
Fakt korzystania z Facebooka dziwić nie powinien, gdyż używany jest powszechnie w wielu krajach. Na Cape Verde odniosłam jednak wrażenie, że komputery nie służą tu absolutnie niczemu innemu. Ich posiadanie w domach nie jest bardzo popularne i sporo osób wciąż korzysta z kafejek internetowych. Gdy je odwiedzałam, żaden z monitorów nie był wolny od tego pożeracza czasu. Gdy ktoś korzystał z laptopa na ulicy czy w knajpce, sytuacja była ta sama.
A także:
Dzwonki do drzwi. Istnieją i służą dokładnie temu samemu, co u nas. I nie byłoby w nich nic dziwnego, gdyby nie umiejscowienie. Otóż często montowane są one niemal nad drzwiami. Taka lokalizacja znacznie utrudnia skorzystanie z nich osobie choćby mojego wzrostu. Może i jestem dość niska, ale Kabowerdyjczycy do wysokich nacji nie należą, więc tendencja nieco zastanawia.
Jeśli nie znasz kreolskiego, dobrze, żebyś znał/a portugalski. W tych językach na Wyspach Zielonego Przylądka porozmawiasz bez przeszkód. Angielski poza turystyczną Santa Marią jest raczej bezużyteczny, nawet w hotelach. Można próbować ratować się hiszpańskim, z różnym skutkiem. Wyjątkiem są tu znów sprzedawcy pamiątek, pochodzący głównie z Senegalu, którzy i po polsku potrafią zagadać. Ci jednak poza Santa Marią spotykani są bardzo rzadko.
I pamiętajcie, na Cabo Verde każda wyspa to trochę inny świat, dlatego w miarę możliwości, nie ograniczajcie się do jednej.
| Wybierasz się na Wyspy Zielonego Przylądka lub chcesz dowiedzieć się więcej? Zajrzyj do pozostałych tekstów na temat tego kraju: |
